FMEA என்ற ஓர் அணுகுமுறை இருக்கிறது. பொறியியல் துறையில் தற்பொழுது இந்த அணுகுமுறை அதிகம் பயன்படுத்தப்பட்டு வருகிறது.
அதன் சராம்சம் இது தான். FMEA- Failure Mode Effect Analysis. அதாவது ஓர் வடிவமைப்போ (Design), செயல்முறையோ (Process), சேவையோ (Service), பொருளோ கலனோ (product) எந்த எந்த வகையில் எல்லாம் பழுதடையும், செயலிழக்கும், தோல்வியடையும் என்பதை முன் கூட்டியே பகுத்தாய்வது.
எடுத்துக்காட்டாக ஒரு ஆணியை வடிவமைக்கிறார்கள் என்று வைத்துக்கொள்வோம்:
இப்பொழுது இவ்வாணி எங்கெல்லாம் தனது பணியை சரியாகச்செய்யாமல் போகும் என்பதைப் பார்ப்பார்கள். பார்ப்பது என்றால் சும்மா பார்ப்பதில்லை. எந்த முன்முடிவுகளும் இல்லாமல் அதன் அளவு தொடங்கி அதை உருவாக்கப் பயன்படும் தனிமங்களின் பண்புகள் வரை அனைத்தும் எந்த விதத்தில் எல்லாம் ஆணியின் செயல்பாட்டைப் பாதிக்கும் என்று நோக்குவார்கள். எந்த தனிமத்தின் அளவை எவ்வளவு விழுக்காடு மாற்றினால் ஆணி பழுதடையும், இந்த மாற்றத்தினால் ஆணியின் வேறு என்ன பண்புகள் எல்லாம் பாதிப்படையும் என்று பார்ப்பார்கள். ஒரு குறிப்பிட்ட தனிமத்தின் அளவைக் குறைத்தால் அது வழுவிழக்கலாம், அதற்காக அதை அதிகமாக சேர்ப்பதனால் அது வேறு ஏதேனும் பண்பை மாற்றிவிடும். இப்படி அனைத்தையும் பட்டியல் இடுவார்கள். அது என்ன மாதிரியான தோல்வியை அடைகிறது என்பதைப் பொறுத்து அதற்கு ஒரு இடர் முந்துரிமை எண் (Risk Priority Number- RPN) வழங்குவர். இப்படியாக அனைத்திற்கும் எண்கள் வழங்கி எப்படியெல்லாம் ஆணி பழுதடையக்கூடும் என்பதை முன் கூட்டியே கணிப்பர்; அது தோல்வி அடைவதை தடுக்க முயல்வர். இது Design Failure Mode Effect Analysis.
இதே ஓர் இயந்திரத்தை தயாரிக்கிறார்கள் என்றால் அதில் பயன்படுத்தப்படும் ஒவ்வொரு பாகத்திற்கும் மேற்சொன்னது போன்று பகுப்பாய்வு செய்வர். அந்தப்பாகம் ஒவ்வொன்றும் தனித்தனியாக தோல்வியடையாவிட்டாலும், மற்ற பாகங்களோடு சேர்ந்து செயல்படும் போது எப்படியெல்லம் தோல்வியடையலாம் என்பதையும் ஆய்வர்.
இதே போல ஒரு செயல்முறை எப்படி எல்லாம் தோல்வி அடையக் கூடும் என்பதை ஆய்வது Process Failure Mode Effect Analysis.
இது போன்று ஒரு பொருளின், செயல்முறையின் தரத்தை மேம்படுத்துவதற்கும், ஏற்படப்போகும் இடர்களை முன்னமே ஆராய்வத்திற்கும் வேறு சில அணுகுமுறைகளும் இருக்கின்றன. அவை ஏற்கனவே பயன்பாட்டில் இருக்கும் பொருட்களை/செயல்முறைகளை மேம்படுத்துவதற்கும், அவற்றில் ஏற்பட்ட இடர்களை நீக்குவதற்கும், அவற்றை மாதிரியாகக் கொண்டு வேறொரு பொருளை/செயல்முறையை வடிவமைக்கும் போதும் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இந்தத் தரவுகளின் சில பகுதிகளை பொருளை/சேவையை பெறுபவர்களிடம் காட்டலாம். பொருளை/சேவையை பெறும் நிறுவனங்கள் அதனைக் கேட்டு வாங்கி அவர்களும் ஆய்வு செய்வர்.
சரி இதையெல்லாம் ஏன் இங்கு விவரித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்? நான் மேல சொன்ன இ-மு எண் (RPN) வழங்கும் போது அதிக இடராகக் கொள்ளப்படுவது உயிரிழப்பு, உடல்நல பாதிப்பு, சுற்றுச்சூழல் பாதிப்பு, அரசுகளின் சட்டங்களுக்கு புறம்போக செல்வது. மற்ற எவ்வகையான இடர்களையும் சரி செய்து விட முடியும், ஆனால் இவற்றை சரி செய்வது இயலாது/கடினம்.
இது மாதிரியான அணுகுமுறைகளில் ஏதேனும் ஒன்றை நெடுவாசல் மீத்தேன் திட்டத்திற்கு அதனை செயல்படுத்தப்போகும் நிறுவனம் செய்திருக்கிறதா? அதனை அரசுத்தரப்பில் இருந்து யாரேனும் ஆய்வு செய்தார்களா?
அதன் சராம்சம் இது தான். FMEA- Failure Mode Effect Analysis. அதாவது ஓர் வடிவமைப்போ (Design), செயல்முறையோ (Process), சேவையோ (Service), பொருளோ கலனோ (product) எந்த எந்த வகையில் எல்லாம் பழுதடையும், செயலிழக்கும், தோல்வியடையும் என்பதை முன் கூட்டியே பகுத்தாய்வது.
எடுத்துக்காட்டாக ஒரு ஆணியை வடிவமைக்கிறார்கள் என்று வைத்துக்கொள்வோம்:
இப்பொழுது இவ்வாணி எங்கெல்லாம் தனது பணியை சரியாகச்செய்யாமல் போகும் என்பதைப் பார்ப்பார்கள். பார்ப்பது என்றால் சும்மா பார்ப்பதில்லை. எந்த முன்முடிவுகளும் இல்லாமல் அதன் அளவு தொடங்கி அதை உருவாக்கப் பயன்படும் தனிமங்களின் பண்புகள் வரை அனைத்தும் எந்த விதத்தில் எல்லாம் ஆணியின் செயல்பாட்டைப் பாதிக்கும் என்று நோக்குவார்கள். எந்த தனிமத்தின் அளவை எவ்வளவு விழுக்காடு மாற்றினால் ஆணி பழுதடையும், இந்த மாற்றத்தினால் ஆணியின் வேறு என்ன பண்புகள் எல்லாம் பாதிப்படையும் என்று பார்ப்பார்கள். ஒரு குறிப்பிட்ட தனிமத்தின் அளவைக் குறைத்தால் அது வழுவிழக்கலாம், அதற்காக அதை அதிகமாக சேர்ப்பதனால் அது வேறு ஏதேனும் பண்பை மாற்றிவிடும். இப்படி அனைத்தையும் பட்டியல் இடுவார்கள். அது என்ன மாதிரியான தோல்வியை அடைகிறது என்பதைப் பொறுத்து அதற்கு ஒரு இடர் முந்துரிமை எண் (Risk Priority Number- RPN) வழங்குவர். இப்படியாக அனைத்திற்கும் எண்கள் வழங்கி எப்படியெல்லாம் ஆணி பழுதடையக்கூடும் என்பதை முன் கூட்டியே கணிப்பர்; அது தோல்வி அடைவதை தடுக்க முயல்வர். இது Design Failure Mode Effect Analysis.
இதே ஓர் இயந்திரத்தை தயாரிக்கிறார்கள் என்றால் அதில் பயன்படுத்தப்படும் ஒவ்வொரு பாகத்திற்கும் மேற்சொன்னது போன்று பகுப்பாய்வு செய்வர். அந்தப்பாகம் ஒவ்வொன்றும் தனித்தனியாக தோல்வியடையாவிட்டாலும், மற்ற பாகங்களோடு சேர்ந்து செயல்படும் போது எப்படியெல்லம் தோல்வியடையலாம் என்பதையும் ஆய்வர்.
இதே போல ஒரு செயல்முறை எப்படி எல்லாம் தோல்வி அடையக் கூடும் என்பதை ஆய்வது Process Failure Mode Effect Analysis.
இது போன்று ஒரு பொருளின், செயல்முறையின் தரத்தை மேம்படுத்துவதற்கும், ஏற்படப்போகும் இடர்களை முன்னமே ஆராய்வத்திற்கும் வேறு சில அணுகுமுறைகளும் இருக்கின்றன. அவை ஏற்கனவே பயன்பாட்டில் இருக்கும் பொருட்களை/செயல்முறைகளை மேம்படுத்துவதற்கும், அவற்றில் ஏற்பட்ட இடர்களை நீக்குவதற்கும், அவற்றை மாதிரியாகக் கொண்டு வேறொரு பொருளை/செயல்முறையை வடிவமைக்கும் போதும் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இந்தத் தரவுகளின் சில பகுதிகளை பொருளை/சேவையை பெறுபவர்களிடம் காட்டலாம். பொருளை/சேவையை பெறும் நிறுவனங்கள் அதனைக் கேட்டு வாங்கி அவர்களும் ஆய்வு செய்வர்.
சரி இதையெல்லாம் ஏன் இங்கு விவரித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்? நான் மேல சொன்ன இ-மு எண் (RPN) வழங்கும் போது அதிக இடராகக் கொள்ளப்படுவது உயிரிழப்பு, உடல்நல பாதிப்பு, சுற்றுச்சூழல் பாதிப்பு, அரசுகளின் சட்டங்களுக்கு புறம்போக செல்வது. மற்ற எவ்வகையான இடர்களையும் சரி செய்து விட முடியும், ஆனால் இவற்றை சரி செய்வது இயலாது/கடினம்.
இது மாதிரியான அணுகுமுறைகளில் ஏதேனும் ஒன்றை நெடுவாசல் மீத்தேன் திட்டத்திற்கு அதனை செயல்படுத்தப்போகும் நிறுவனம் செய்திருக்கிறதா? அதனை அரசுத்தரப்பில் இருந்து யாரேனும் ஆய்வு செய்தார்களா?
No comments:
Post a Comment